OKIEM EMERYTA (117) - SPRAWIEDLIWOŚĆ SPOŁECZNA

---

Odcinek 117 - czyli - czy wracamy do PRL?

     Sprawiedliwość społeczna - czasami nazywana ludową, narodową - to lekarstwo gorsze od choroby. Używa się jej zawsze, gdy podejmuje się działania na granicy prawa lub nawet przy oczywistym i świadomym przekraczania tegoż. Wyjaśnił to niedawno w sposób zdecydowany Kornel Morawiecki mówiąc: "wola suwerena/ludu stoi ponad prawem".

     Do użycia "sprawiedliwości społecznej" dochodzi najczęściej z niskich pobudek - zemsta, nienawiść czy patologicznego czerpania zadowolenia z czyjegoś nieszczęścia. Na przykład - sąsiad kupił sobie wypasioną brykę, ja jeżdżę 15-to letnim Golfem. "Sprawiedliwość społeczna" wymaga więc, by "ktoś" w nocy porysował mu lakier.

     Otóż taką "sprawiedliwością społeczną" wymachuje ostatnio minister od wojny. Postanowił zdegradować Jaruzelskiego. Właściwie to nie zdegradować, a odebrać stopnie wojskowe. Powiedział dzisiaj:

"Chcę poinformować Polaków, że po raz ostatni w dniu dzisiejszym ze strony jakiegokolwiek urzędnika Ministerstwa Obrony Narodowej padło słowo „generał” przy nazwisku pana Jaruzelskiego. Podejmujemy kroki prawne mające na celu odebranie stopni wojskowych zarówno panu Jaruzelskiemu, jak i panu Kiszczakowi. Zbrodniarze odpowiedzialni za działanie zbrojne przeciwko własnemu narodowymi nie zasłużyli na to, by nosić te stopnie wojskowe".

     
     Nie wyjaśnił, czy chodzi mu o stopnie generalskie, oficerskie czy w ogóle wszystkie do szeregowego włącznie. Mamy bowiem tutaj dwa aspekty tych działań.


Pierwszy związany ze stanem prawnym i procedurami przewidującymi odebranie stopni wojskowych. 

     Otóż w Wywiadzie i Kontrwywiadzie Wojskowym, Służbach założonych przez Macierewicza (zadbał o taki zapis w ustawie) zdegradować oficera może jego szef. W ABW stopnie oficerskie są dożywotnie. Stracić je można tylko w przypadku utraty polskiego obywatelstwa, prawomocnego pozbawienia praw publicznych przez sąd, prawomocnego wyroku "za przestępstwo popełnione w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie". W policji stopień traci się w przypadku karnego wydalenia ze służby.

     Żołnierz traci stopień w przypadku:
- skazania za przestępstwo umyślne (wtedy karę degradacji orzeka sąd),
- w razie zrzeczenia się obywatelstwa,
- prawomocnego pozbawienia praw publicznych
- odmowy złożenia przysięgi wojskowej - tu można stracić najwyżej stopień szeregowego.

     Degradacja nie jest karą samoistną - jest osobną karą orzekaną przy wyrokach wobec wojskowych. Przeciwko osobom, które nie żyją, nie można wszczynać postępowania karnego, a więc i nie można wszczynać procedury degradacji. Macierewicz zapowiedział, że MON wystąpi o nowelizację odpowiedniego paragrafu ustawy o powszechnym obowiązku służby wojskowej (powstała przed II wojną światową), aby odebranie stopnia było możliwe. Według Macierewicza nie będzie to degradacja, ale odebranie stopnia wojskowego, który nigdy się tym osobom nie należał.


Drugi aspekt związany jest z postawą moralną, ze wspomnianymi wcześniej niskimi pobudkami. 

     Ponieważ planowany marsz opozycji prowadzić będzie od budynku dawnego KCPZPR do siedziby władz partii "i", potrzebą chwili stało się mocne zaakcentowanie "zbrodniczej natury" Jaruzelskiego. Tak by nikomu żadne podobieństwo między nim a kurduplem z Żoliborza nawet nie przyszło na myśl.

     Na czym buduję tą tezę? Macierewicz w przeszłości nie chciał się odnieść do inicjatywy odebrania Jaruzelskiemu stopnia wojskowego. Ostatnio był pytany o to na początku grudnia. Stwierdził wtedy, że Jaruzelski jest generałem Ludowego Wojska Polskiego, a nie Wojska Polskiego. Postulat degradacji generała zgłaszało wiele organizacji prawicowych. I nagle zmienił zdanie.

     Drugą sprawą jest kwestionowanie prawa do stopni wojskowych. Otóż stopnie wojskowe Jaruzelski zdobywał w różnych okolicznościach. Jego życiorys jest nad wyraz ciekawy.

     W 1925 szlachecka rodzina Jaruzelskich zamieszkała w majątku Trzeciny nad rzeką Brok. Po wkroczeniu wojsk niemieckich uciekli w okolice Wilna. 14 czerwca 1941 rodzina została deportowana w głąb ZSRR. Wojciech zamieszkał wraz z matką i siostrą w osadzie leśnej Turczuk, gdzie w Górach Ałtajskich (ok. 300 km od Bijska) pracował w tajdze przy wyrębie lasów.
     Po nieudanej próbie dostania się do armii Andersa, w maju 1943 został wezwany przez radziecką Wojskową Komendę Uzupełnień w Bijsku. Ponownie został wezwany 19 lipca tegoż roku. Dostał skierowanie do Szkoły Oficerskiej 1 Korpusu Sił Zbrojnych w Riazaniu. Przysięga wojskowa miała miejsce w dniu 11 listopada. Promocja na stopień chorążego miała miejsce 16 grudnia 1943. Od 1943 do 1944 był dowódcą plutonu strzelców, w maju 1944 został przeniesiony do zwiadu, gdzie został dowódcą plutonu.
     Udział w walkach rozpoczął w końcu lipca 1944, kilkanaście kilometrów od rodzinnego Kurowa, przy forsowaniu Wisły. Potem brał udział w walkach na przyczółku magnuszewskim i akcjach pomocy powstańczej . W lutym 1945 wraz z pułkiem walczył o przełamanie Wału Pomorskiego. W połowie kwietnia 5 pp uczestniczy w forsowaniu Odry (14 kwietnia żołnierze pułku wbijają słupy graniczne na Odrze). 22 kwietnia pułk dociera do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen. 3 maja wraz z pułkiem dociera nad Łabę. Kapitulacja III Rzeszy zastała Jaruzelskiego wraz z 5 pp na północny wschód od miasta Nauen. W całej kampanii wojennej dosłużył się stopnia porucznika.

     Stopnia tego nie otrzymał za "wysługiwanie się" sowieckiemu okupantowi. Chyba, że wszyscy Polacy, którzy z głębi Rosji ciągnęli do polskiego wojska, by wyrwać się z nieludzkiej ziemi i wrócić do ojczyzny nazwiemy kolaborantami. Owszem - późniejsze awanse mogą wyglądać coraz podejrzliwiej. Jednak Macierewicz nie precyzuje na jakie stopnie Jaruzelski nie zasłużył.

     Nie pretenduję do roli adwokata Jaruzelskiego. Sam przeżyłem stan wojenny i zawsze nazywałem go "wojną polsko-jaruzelską".

     Boleję mocno, że wymiar sprawiedliwości wolnej już przecież Polski nie potrafił osądzić Jaruzelskiego jeszcze za jego życia. Bardzo bowiem bym nie chciał narodzin "nowej świeckiej tradycji" - ciągania po sądach nieboszczyków.

     Jednak czym innym jest prywatna, potoczna ocena działalności człowieka. Człowieka publicznego. Każdy ma prawo takiej oceny dokonać i każdy ma prawo do jej wypowiadania. Wydawanie wyroków z pominięciem sądu plus ich egzekwowanie z pominięciem prawa - to już zupełnie inna bajka.

     Gdy ktoś skrzywdziłby moje dziecko to miałbym prawo głosić, że bez sądu, publicznie powieszę drania. Jednak gdy tego typu nieuzasadnione podejrzenie padnie na mojego syna - to nie pozwolę pokrzywdzonemu na samosąd. Aby do takich sytuacji nie dochodziło wymyślono sądy. Przekonanie ludu (tego od sprawiedliwości społecznej), że Jaruzelski zasłużył na to, by Macierewicz przy okazji ekshumacji smoleński dokonał również ekshumacji Jaruzelskiego i pozwolił tłuszczy by to co z niego zostało powiesić na latarni - może wyglądać na usprawiedliwione. Jednak jakiekolwiek kroki w kierunku spełnienia tych zamiarów to już działania bezprawne.

     No cóż, zawsze można dokonać takiej zmiany prawa, by zadowolić "suwerena". A że wszystkie demokratyczne organizacje świata będą protestować - nie szkodzi. Kornel Morawiecki im to wytłumaczy.

     Ja osobiście boję się jeszcze jednego - nie mam żadnej pewności, czy nasz obecny sejm na wniosek ministra od wojny, nowelizując ustawę o powszechnym obowiązku służby wojskowej nie dołoży tam jeszcze czegoś specjalnie dla mnie.

P.S. Zapraszamy do odwiedzania naszego pokoiku z limerykami, no i naszej kuchni - czujecie te zapachy?!......Dobudowaliśmy jeszcze kolejne pokoiki: - "Felieton" niekoniecznie polityczny, "Historycznie" dla amatorów ciekawostek historycznych.

---