Czy prawda wyzwala cz. II

---

    Rada Sojusznicza d/s Wysiedleń, oto jej skład:

/od lewej/; marszałek Bernard Montgomery, gen. Dwight Eisenhower, gen. Gieorgij Żukow i gen. Jean de Lattre de Tassigny, którzy działali w imieniu sygnatariuszy układów Jałtańskich.

    Tam, w Jałcie ustalono, że przesiedlenia ludności niemieckiej z ziem zachodnich odbywać się będzie bezpośrednio tzn. ludność niemiecka, grupa ludności, rodziny niemieckie będą powiadamiane o terminie wysiedlenia tak aby miały czas się spakować i przygotować do podróży. Wysiedlający czyli strona polska była obowiązana podstawić odpowiednie środki transportowe i dokonać przewozu ludności wysiedlanej na stację kolejową do przygotowanych wagonów/eszelonów.

    Oczywiście polskie władze wraz z władzami wojskowymi radzieckimi ani myślała przestrzegać podstawowych ustaleń. Na terenie śląska zaczęto tworzyć obozy koncentracyjne pod różnymi nazwami; obóz pracy, obóz przesiedleńczy, obóz przejściowy itp., które w rzeczywistości niewiele różniły sie od hitlerowskich obozów koncentracyjnych i nawet działały zgodnie z regulaminami ustalonymi przez niemieckich oprawców  w obozach śmierci czy zagłady. Aby nie być gołosłownym przytoczę fragmenty zeznać świadków w procesie komendanta Obozu „pracy” czy „przejściowego” w Łambinowicach sierż. Mieczysława Gęborskiego:

 /.../4 października więźniowie wyjątkowo nie zostają wyprowadzeni do pracy w polu. 20-letni komendant obozu - sierżant milicji Czesław Gęborski wydaje swoim podwładnym rozkaz podpalenia jednego z obozowych baraków, w którym mieści się magazyn sienników. Pijani strażnicy nakazują więźniom gaszenie pożaru. Ci nie mają żadnych narzędzi, brakuje wody. Kilku mężczyzn zostaje zapędzonych na palący się dach, skąd muszą zrzucać piach na płomienie. Inni więźniowie (w tym kobiety) są wpychani bagnetami i kolbami do baraku. Kiedy ludzie próbują wydostać się na zewnątrz, strażnicy otwierają ogień. Świadkowie widzą, że strzela sam komendant - na przemian z dwóch pistoletów i karabinu maszynowego. Ranni są dobijani strzałem w tył głowy./.../

/.../Komendant kazał kupić sobie bryczkę, którą przyjeżdżał z willi zajętej na obrzeżach miasteczka. Żeby dodać sobie powagi, sierżant Gęborski zapuścił baki, a do pasa z pistoletem lubił doczepiać dwa granaty. Miewał także fantazje; w ramach gimnastyki urządzał więźniom bitwy na kije. Kazał im wtedy zakładać niemieckie hełmy i podzielonym na dwie drużyny walić się wzajemnie po głowach. Innym razem starszemu mężczyźnie kazał przebrać się w mundur Wehrmachtu, wejść na drzewo i śpiewać hitlerowskie piosenki. Gdy nie chciał śpiewać, strażnicy strząsnęli go z drzewa i na ziemi wspólnie z komendantem skopali na śmierć, innego zabił na apelu. Kiedyś, gdy pan komendant miał zły humor, zajeździł nieposłusznego więźnia kołami swej bryczki, nawracając nią wielokrotnie. Apele i kontrole baraków żeńskich miały inny rytuał, opisu którego jednak tutaj poniecham. W sierpniu, w upalny dzień zmusił więźniów do ekshumacji gołymi rękami mogił rozstrzelanych ofiar gestapo. Kobiety zmuszał do całowania trupów. Wiele z nich potem rozchorowało się i zmarło. Załoga obozu, choć miała etatowe przydziały na siebie oraz więźniów, okradała ich z prowiantu systematycznie, ponieważ braki aprowizacyjne i pewnie handel przydziałami powodował w obozie stałe niedobory. Najtrudniej miały matki z małymi dziećmi, bo mleko było rarytasem, więc do czego były za nie zmuszane nie będę opisywać, tak jak i skutków częstych pijatyk milicyjnej załogi /.../

...........................................wystarczy !, mnie prawda nie wyzwoli a raczej zwali z nóg. Pisanie o tym sprawia mi niemal fizyczny ból. Muszę sięgnąć po coś i na serce i na żołądek.

    Należy zadać pytanie dlaczego i po co ?, dlaczego tych ludzi nie wsadzono w eszelony i nie wywieziono do Niemiec ?. Znam odpowiedź, która jest tak bandycka jak i tamten ustrój.

    W Obozie w Łambinowicach znajdowali się ludzie którym zrabowano ich majątki jak domy, mieszkania, gospodarstwa i inne dobra. W Obozie znajdowała się ludność z 30 wiosek gminy Niemodlin, które musiały być zwolnione dla repatriantów ze wschodu. Jeżeli Polakowi-patriocie spodobał się dom, mieszkanie to lokatorów wywożono do Obozu ................/ można wpisać dowolna nazwę/ a w obozie okazywało się czy jest hitlerowcem, Niemcem, Ślązakiem czyli ukrytą opcją, złodziejem czy wrogiem ludu. Tak więc w Łambinowickim obozie byli i hitlerowcy, kryminaliści, Polacy /podsyłani najczęściej z obozów NKWD/, Ślązacy a przede wszystkim autochtoni niezależnie jakiej byli opcji. Oczywistym było że ten obóz służył maskowaniu i ukrywaniu złodziejstwa służąc eksterminacji ludzi i nie zakładał że ktokolwiek się z niego wydostanie czyli nazwa Obóz Zagłady czy Śmierci także byłaby uzasadniona.Wg ustaleń historyków w Obozie w Łambinowicach przebywało od 50 do 65 tys. osób z czego 70% zginęło.

    Pan Gęborski awansował aż do naczelnika Wydziału SB w Katowicach i poszedł na zasłużona i ciężko wypracowaną emeryturę. Dzięki nieustępliwości Ruchu Autonomii Śląska, który organizował od 1997 roku protesty pod domem zbrodniarza w Katowicach – w końcu, katowicki IPN zabrał się do roboty przeprowadzając dochodzenie i stawiając Gęborskiego w stan oskarżenia przed Sądem. Nie zdążono go osądzić gdyż sam udał się do piekła.

    W 1947 roku obóz ostatecznie zamknięto i rozpoczął sie proces tuszowania wstydliwej zbrodni, co jednak nie jest tematem niniejszej notki. Przykładem niech będzie tylko informacja o obozie pracy w której nawet autorzy nie mogą się zdecydować czy był to obóz przesiedleńczy, pracy, opresyjny..........(czytaj - obóz pracy).

    Miałem jeszcze napisać o drugim zbrodniarzu o nazwisku Morel. Szlomo Morel czyli Żyd.

    Rodzina Morelów w czasie II Wojny Światowej została uratowana na lubelszczyźnie przez tamtejszych Polaków którzy zostali odznaczeni medalem „Sprawiedliwy wśród narodów świata”. Morel zjechał do Świętochłowic i odznaczył się nie mniejszym okrucieństwem niż przytoczony Gęborski.

    Kogo prawda ma wyzwolić niech sobie poczyta: Salomon Morel - z archiwum Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.

    Sprawa polskich obozów koncentracyjnych nie była by dla mnie tak ważna gdybym ich tchnienia nie odczuł na własnej skórze co dotarło do mojej świadomości dopiero po wielu latach o czym napiszę w części III i ostatniej.

P.S. Zapraszamy do odwiedzania naszego pokoiku z limerykami, no i naszej kuchni - czujecie te zapachy?!......Dobudowaliśmy jeszcze jeden pokoik - "Felieton" niekoniecznie polityczny.

---