Ballada o Chlebie !!

---

Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj............

I. Wstęp

Centrum Katowic, ul. Plebiscytowa 28, oficyna III p. - mój dom rodzinny. W podwórzu piekarnia a od ulicy sklep i sprzedaż pieczywa. Do dziś pamiętam skrzyp otwieranych stalowych drzwi piekarni i piekarzy wynoszących do sklepu na długich deskach piekarskich gorący, świeży chleb a następnie w koszach całą galanterię piekarniczą; bułki. chałki, drożdżówki, weki itp. Samych Panów Piekarzy w „cywilnych” ciuchach nie pamiętam gdyż przychodzili bardzo wcześnie i pojedynczo, jakby po cichutku szli koło południa do domu. W czasie pracy wszyscy ubrani w szare, płócienne wdzianka które kiedyś były koloru białego. Niektórzy mieli czapki lub inne nakrycie lub chodzili z dodatkowo przyprószoną mączną siwizną. Łączyło ich jedno – stare, znoszone i zadeptane kapcie lub buty. Jeden był odszczepieniec, miał drewniane chodaki co było słychać. Skrzyp otwieranych drzwi piekarni był dla nas sygnałem do startu po pieczywo. Drugi sposób trafienia w odpowiednim czasie po świeży chleb był sposobem na podglądacza. Od nas z III piętra było widać duży  8-metrowy stół piekarniczy. Jeżeli na stole nic nie było, żadnych koszyków z chlebem to oznaczało, że w każdej chwili może się skończyć wypiek. Jeżeli na stole były bułki lub inne pieczywo to oznaczało, że jest co najmniej ¾ h czasu do końca. Do sklepu trafiało się na kolejkę w której ludzie stali cierpliwie aż ostatnie wyroby piekarnicze nie zostaną przyniesione z piekarni. Jeżeli ja byłem zaopatrzeniowcem w chleb to raczej nie zdarzało się aby chleb docierał do domu bez wygryzionej piętki. Babcia zawsze mnie sztorcowała ale raczej dla zasady niż ze złości.

Całe moje dzieciństwo upłynęło w sąsiedztwie piekarni, wozów konnych, które przyjeżdżały po chleb i towarzystwa ...... szczurów, które zawsze miały co jeść po nieudanych lub spalonych wypiekach. Bliskość piekarni jakkolwiek uciążliwa miała także swoje dobre strony bo w niej piekło się ciasta na święta oraz kupowało zakwas na żur.

Chciałem pisać o chlebie a zeszło mi na mojej historii ale jako emeryt mam dużo czasu to powyższy tekst potraktuję jako wstęp.

Cdn.

P.S. Zapraszamy do odwiedzania naszego pokoiku z limerykami, no i naszej kuchni - czujecie te zapachy?!......Dobudowaliśmy jeszcze kolejne pokoiki: - "Felieton" niekoniecznie polityczny, "Historycznie" dla amatorów ciekawostek historycznych.

---