SPOTKANIE Z COVIDEM

 GDAŃSK-OPOLE  -  Rok X  -  Nr 21 (1280)

---

Miejsce:
116 Szpital Wojskowy z Przychodnią
Laboratorium „Korlab” II p. Budynek główny.
26.04.2021

Od lekarza specjalisty otrzymałem skierowanie na badanie tzw. PSA. Telefonicznie umówiłem się na godziny popołuniowe w dniu dzisiejszym.
Przyjechałem i po kłopocie z parkowaniem wkroczyłem do budynku głównego w którym przywitał mnie dźwięk alarmu i żołnierz w drzwiach. Pytanie i odpowiedź była prosta – nie wolno !!. Raz już przeżyliśmy taki alarm w więc pytam z przekąsem – znowu ćwiczenia. Zielona małpa ma chyba nagrany tekst i powtarza – nie wolno. Tłumaczę, że ja nie do lekarza tylko jestem umówiony w laboratorium no i zadziałało – niech pan idzie drugimi schodami. Lezę ale na I piętrze stoi winda to ja hyc ! i jadę o pięterko wyżej. Wychodzę, święto, ani jednego ludka, wchodzę do laboratorium i zwyczajowo pytam można ?. Odpowiedź niesatysfakcjonująca - proszę zaczekać na zewnątrz. Stoję czekam. 50 m. ode mnie otwierają się drzwi części szpitalnej i kogoś wywożą na wózku a wyprzedza ich biegnąc do mnie i wymachując rękami pielęgniarka. W końcu z krzykiem wygania mnie na klatkę schodową na której ku mojemu zaskoczeniu znajdują się 2 panie także wygnane na klatkę schodową. Po chwili przejeżdża do windy wózek inwalidzki z osobą w maseczce tlenowej i po jej odjeździe sygnał alarmowy kończy się i gasną na korytarzach czerwone, sufitowe lampki. Podburzam panie i jedna wychodzi, puka do laboratorium i w nim znika. Po chwili znów alarm i czerwone światła. Przed drzwiami przejeżdżają dwa wózki do windy. Pierwszy z kobietą w masce tlenowej, wenflonami i przykryta po uszy. Druga osoba podpięta do jakiś aparatów, przewody, rurki 2 osoby obsługi w pełni ubrane w kompletne kombinezony od stóp do głów i nawet płeć nie była do zidentyfikowania.
Poprzedniczka wychodzi z laboratorium i pomimo sygnałów dźwiękowych i światełek sufitowych obsługa zaprasza mnie do pomieszczeń laboratoryjnych. Pytam co to się dzieje i dostaję informację.

Bardzo się zdołowałem czego dowodem jest ta notka. Zupełnie co innego jest oglądać covidowców w telewizji a co innego ich widzieć z odległości pół metra. Per analogiam – słuchać koncertu w filharmonii a w telewizji. Przeżyłem szok niewiele jeszcze rozumiejąc. W budynku 116 szpitala wojskowego jest spory oddział covidowy do którego są przywożeni jak i wywożeni pacjenci w różnych stanach. O określonych godzinach cały budynek wraz z przychodniami jest unieruchamiany, ogłaszany alarm i żołnierze blokują wszystkie przejścia czy wejścia. Po opróżnienia korytarzy odbywa się przywożenie jak i wywożenie windą pacjentów covidowych i właśnie w interesie niezakażonych a znajdujących się w budynku jest wstrzymywany ruch w szpitalu.
Sprawa zrobiła się jasna i klarowna. Przepraszam anonimowego żołnierza na którego psioczyłem, przepraszam pielęgniarkę którą uznałem za idiotkę i współczuję covidowcom, że nie dość że chorzy to jeszcze ich przewożą z miejsca na miejsce.

NIE DAJMY I PILNUJMY SIĘ !!!

P.S. Zapraszamy wszystkich komentatorów, których prowokujemy do zabrania głosu w formie obszerniejszej niż komentarz, do publikowania swoich przemyśleń w zakładce "INNI PISZĄ". Wystarczy za pomocą formularza kontaktowego powiadomić któregokolwiek z nas o takim zamiarze i podać swój adres mailowy. Nawiążemy kontakt i uzgodnimy sposób i warunki publikowania.

---

Przeczytałeś? Zgadzasz się poglądem autora? Uważasz, że warto by i inni przeczytali?
Kliknij w poniższy przycisk.