PAŃSTWO ŚWIECKIE CZY WYZNANIOWE?

GDAŃSK-OPOLE  -  Rok VIII  -  Nr 3 (1083)

---

PAŃSTWO POWINNO BYĆ NEUTRALNE ŚWIATOPOGLĄDOWO

     Korci mnie by przeprowadzić ankietę - czy Polska jest krajem wyznaniowym? Wiedząc jednak jaki zasięg ma nasz blog, wyniki tej ankiety byłyby niewiarygodne ewentualnie co najwyżej nie miarodajne.

     Problem ten jednak nurtuje nie tylko mnie. Ostatnio dwie panie - Barbara Nowacka i Katarzyna Lubnauer - zapowiedziały złożenie projektów ustaw mających na celu wyprowadzenie nauki religii w szkołach państwowych, a przynajmniej nie opłacanie z budżetu pan czy samorządu katechetów.

     Na początek zobaczmy jak te sprawy wyglądają w naszej Konstytucji.

     Konstytucja RP
Art. 25.
....
2. Władze publiczne w Rzeczypospolitej Polskiej zachowują bezstronność w sprawach przekonań religijnych, światopoglądowych i filozoficznych, zapewniając swobodę ich wyrażania w życiu publicznym.
....
Art. 53.
....
6. Nikt nie może być zmuszany do uczestniczenia ani do nieuczestniczenia w praktykach religijnych. 7. Nikt nie może być obowiązany przez organy władzy publicznej do ujawnienia swojego światopoglądu, przekonań religijnych lub wyznania.

     Art.25 pkt 2. sugeruje, że w trakcie głosowania sejmowego wspomnianych projektów uchwał na bok powinny zostać odłożone przekonania religijne. Wiodącą rolę powinny mieć sprawy merytoryczne. Sprawy te zapisane są w Art. 53 pkt 6 i 7.

     Przecież obecność religii w szkole stanowi zmuszanie ujawniania swego światopoglądu! A stopnie z religii na państwowym świadectwie to już jawne łamanie konstytucji (Art. 53 pkt 7 KONSTYTUCJI). Przecież przy rekrutacji do liceum czy na studia kandydaci przedkładają swoje świadectwa ze szkół niższego rzędu. A tam jak byk stoi - chodził na religię czy nie chodził.

     I tego nie załatwi żaden Konkordat. Przecież wystarczy zapytać ministra Ziobro - czy umowy międzynarodowe mogą być sprzeczne z Konstytucją RP?

     Przyjrzyjmy się zatem co i jak w tej materii zostało zapisane w Konkordacie.

     Konkordat:
Artykuł 1
Rzeczpospolita Polska i Stolica Apostolska potwierdzają, że Państwo i Kościół Katolicki są - każde w swej dziedzinie - niezależne i autonomiczne oraz zobowiązują się do pełnego poszanowania tej zasady we wzajemnych stosunkach i we współdziałaniu dla rozwoju człowieka i dobra wspólnego.
....
Artykuł 7
1. Urzędy kościelne obsadza kompetentna władza kościelna zgodnie z przepisami prawa kanonicznego.
....
Artykuł 12
1. Uznając prawo rodziców do religijnego wychowania dzieci oraz zasadę tolerancji, Państwo gwarantuje, że szkoły publiczne podstawowe i ponadpodstawowe oraz przedszkola, prowadzone przez organy administracji państwowej i samorządowej, organizują zgodnie z wolą zainteresowanych naukę religii w ramach planu zajęć szkolnych i przedszkolnych.
2. Program nauczania religii katolickiej oraz podręczniki opracowuje władza kościelna i podaje je do wiadomości kompetentnej władzy państwowej.
3. Nauczyciele religii muszą posiadać upoważnienie (missio canonica) od biskupa diecezjalnego. Cofnięcie tego upoważnienia oznacza utratę prawa do nauczania religii. Kryteria wykształcenia pedagogicznego oraz forma i tryb uzupełniania tego wykształcenia będą przedmiotem uzgodnień kompetentnych władz państwowych z Konferencją Episkopatu Polski.
4. W sprawach treści nauczania i wychowania religijnego nauczyciele religii podlegają przepisom i zarządzeniom kościelnym, a w innych sprawach przepisom państwowym.
5. Kościół Katolicki korzysta ze swobody prowadzenia katechezy dla dorosłych, łącznie z duszpasterstwem akademickim.
.....
     Art. 1 potwierdza zapisaną w Konstytucji zasadę odrębności państwa i kościoła. To są dwa różne byty i w swym działaniu nie powinny pozostawać pod presją drugiej strony.

     W Art. 7 z kolei nie ma ani słowa o prawie do komentowania i oceniania obsady żadnej z konstytucyjnej władzy. W tym oczywiście Parlamentu.

     Art. 12 wymaga już szerszego omówienia.

     Pkt. 1. - jak rozumieć: "...zgodnie z wolą zainteresowanych..." ? Czy ma to być zwykła większość, a może 2/3 rodziców? Ja bym optował za jednomyślnością. Jeżeli chociażby jedno dziecko miałoby być z powodu nieuczęszczania na religię poddawane różnym szykanom - to już jest wystarczający powód, by nie wprowadzać religii do tej szkoły.

     Pkt. 3. - dlaczego wykształcenie pedagogiczne katechetów nie musi podlegać tym samym wymogom co pozostałych nauczycieli? Czym "pedagogika kościelna" różni się od pedagogiki, by musiała być uzgadniana z Episkopatem?

     W sprawach programu nauczania i jego treści (pkt. 2 i 4) Episkopat zadbał o swoją wyłączność. Miał prawo. Jeżeli już ta religia w szkołach jest, to nie może ona być inna niż ta, której uczyłem się w kościele. Jednak czasami mogą występować niezgodności z nauką - choćby teoria ewolucji. Następuje tu wtedy jakieś paranoiczne splątanie. Z jednej strony dziecko za państwowe pieniądze uczy się naukowego podejścia do życia i z drugiej za te same pieniądze czegoś przeciwnego!!!

     Dlatego więc godne poważnej dyskusji jest ponowne rozpatrzenie miejsca religii jako przedmiotu szkolnego w szkołach publicznych, a już na pewno finansowanie nauki religii z pieniędzy budżetowych.

     Jak już zagłębiłem się w zapisy Konkordatu to może warto przytoczyć tu jeszcze jeden artykuł, tym razem dotyczący tak dalekiej od sacrum sprawy jak finanse.

     Artykuł 23
Kościelne osoby prawne mogą zgodnie z przepisami prawa polskiego nabywać, posiadać, użytkować i zbywać mienie nieruchome i ruchome oraz nabywać i zbywać prawa majątkowe.

     W tym kontekście należałoby przeanalizować sensowność istnienia Funduszu Kościelnego. Może jeszcze kiedyś zechce mi się zagłębić w to bagno - ale póki co, zainteresowanym podsyłam link.

   

P.S. Zapraszamy do odwiedzania naszego pokoiku z limerykami, no i naszej kuchni - czujecie te zapachy?!......Dobudowaliśmy jeszcze kolejne pokoiki: - "Felieton" niekoniecznie polityczny, "Historycznie" dla amatorów ciekawostek historycznych.

---