PAŃSTWO PRAWA?

 GDAŃSK-OPOLE  -  Rok X  -  Nr 10 (1269)

---

Zmarł ksiądz Andrzej Dymer.

     Niestety, nie żal mi tego gościa. Żal mi tylko, że uciekł spod miecza ślepej Temidy.

     O jego przewinach, o zbrodniczej bezczynności jego zwierzchników nie chce mi się już pisać. Ile razy można wykazywać mafijny charakter organizacji pod nazwą Kościół Katolicki? A szczególnie jego oddział w Polsce!? Już tyle razy wypowiadałem się krytycznie, że Bóg księży, oraz - w geście solidarności – wszyscy inni bogowie chyba mają mnie na oku.

     Jednak o ile wg samego KK każdy stanie przed Sądem Ostatecznym (szkoda, że dopiero po śmierci) to sam Kościół działa nie w sferach niebieskich, ale na terenie państwa i w granicach prawnych ustanowionych przez to państwo. Dlatego też odpowiedzialność prawna z wszelkich działań dokonanych za życia – powinna być regulowana i egzekwowana według prawa państwowego.

     Wspomniany ksiądz pedofil swą ohydną przestępczą działalność zaczął już w roku 1991. Przynajmniej na ten rok przypadają pierwsze zeznania pokrzywdzonych. Dopiero jednak po publikacji prasowej w roku 2008 jego sprawą zajęła się prokuratura. Po kilku miesiącach umorzyła sprawę. Równolegle sprawą zajmował się sąd kościelny, który uznał Dymera za winnego. Jednak kara kościelna była symboliczna. Niestety, treści tego wyroku nie poznaliśmy i nigdy nie poznamy.

     Zastanawiające jest, że prokuratorzy nie dysponowali materiałami z sądu kościelnego. Nie chcieli dociekać na jakiej podstawie sąd kościelny uznał Dymera winnym? A może chcieli, lecz kościół odesłał ich z kwitkiem?

     Jeden z pokrzywdzonych przez pedofila nie zadowolił się takim obrotem sprawy, zaskarżył do sądu to umorzenie. Sąd I instancji potraktował wybiórczo materiał dowodowy i uwzględnił jedynie te dowody, które były dla oskarżonego korzystne, zupełnie ignorując okoliczności wynikające z innych dowodów i oddalił pozew.

     Pokrzywdzony odwołał się do sądu II instancji. Postępowanie sądowe trwało wystarczająco długo, by sprawa molestowania seksualnego uległa przedawnieniu. Więc sąd sprawę umorzył.

     Od 2008 r. prokuratura dysponowała wystarczającymi dowodami, by skazać księdza za molestowanie chłopców. Śledczy umorzyli jednak sprawę, dając wiarę zaprzeczeniom księdza, a nie kilkunastu świadkom. Prokuratura nie sprawdziła też wielu wątków wskazujących, że pokrzywdzonych mogło być więcej niż czterech. Nie spróbowała zweryfikować kłamstw księdza. Za sprawą jej zaniedbań ks. Dymer do dzisiaj był bezkarny. I w kategoriach ziemskich bezkarnym pozostał, gdyż nigdy żaden sąd nie orzekł jego winy.

     Równolegle do działań prokuratury i sądów kościelnych powinno się toczyć dochodzenie w Państwowej Komisji ds. Pedofilii.

     Przypomnieć trzeba, że ta komisja nie powstała z potrzeby władzy, by ukrócić ten bestialski proceder. Powstała ona pod naciskiem różnych sił społecznych po serii dziennikarskich publikacji i filmów takich jak „Kler”, „Tylko nie mów nikomu”.

     A powstawała w wielkich bólach. Ponad rok potrzebowała na skompletowanie składu osobowego. Potem też działała w takim tempie, że ślimak mógłby ją przegonić. Jest to zrozumiałe, gdyż zbierać materiały przeciwko księdzu hołubionemu przez Epidiaskop oraz ulubieńcowi wielu polityków – z grubsza mówiąc było niezbyt zręcznym działaniem.

     „Na szczęście” sam ksiądz pedofil wyręczył komisję z tego kłopotu umierając „niespodziewanie”. Chociaż ja widzę w tym ingerencję „siły wyższej”. Chyba Bóg się wkurzył – ile można czekać na sprawiedliwy wyrok polskiego sądu? Wezwał więc pedofila przed sąd najwyższy ze wszystkich Sądów Najwyższych.

     Teraz już zgodnie z oczekiwaniami prawych polityków komisja mogła wydać orzeczenie tej treści:

„W związku z pytaniami dotyczącymi sprawy ks. Andrzeja Dymera, Państwowa Komisja do spraw wyjaśniania przypadków czynności skierowanych przeciwko wolności seksualnej i obyczajności wobec małoletniego poniżej lat 15 informuje, że do Komisji wpłynęły akta przedawnionej sprawy dotyczącej wskazanej osoby. Komisja przystąpiła do badania zgromadzonych w sprawie dokumentów. W związku z informacjami medialnymi dotyczącymi śmierci duchownego, Komisja informuje, że zgodnie z ustawą o Państwowej Komisji w przypadku śmierci osoby wskazanej jako sprawca aktach sprawy przekazanych przez prokuratora albo sąd ,Komisja kończy postępowanie wyjaśniające. „

     Kodeks karny i prokuratura mają zadanie wymierzyć zbrodniarzowi sprawiedliwość odpowiednią karą. Państwowa komisja powołana została jednak w nieco innym celu, tak mi się przynajmniej wydaje. Podstawowym zadaniem tej komisji powinno być wyjaśnienie mechanizmów powodujących bezkarność i ukrywanie przestępców. Powinna ona również wyraźnie wskazać współwinnych. Mnie grozi kara więzienia za ukrywanie informacji o przestępstwie, za utrudnianie dochodzenia, za odmowę składania wyjaśnień. A każde „dzidzi widzi” (jak mówi poseł Cymański), że w procederze ukrywania przestępców i zatajania informacji o przestępstwach udział brało wielu, bardzo wielu biskupów łącznie z arcy…

     Czyli według Państwowej Komisji wraz ze śmiercią pedofila znika również problem pedofilii w kościele, znikają krzywdy pokrzywdzonych. Niech mi szanowna Państwowa Komisja wyjaśni, kto w tym prawym i sprawiedliwym kraju ma obowiązek ujmować się za pokrzywdzonymi?

     Zdaje się, że pozostaje tylko jedno wyjście – pokrzywdzeni są zmuszeni do dochodzenia swych praw własnymi rękami. Powinni dołączyć do innych grup walczących o swoje prawa. I dopóki ulice nie zapełnią się tysiącami protestujących, dopóki rząd polski nie zostanie postawiony przed wszelkimi trybunałami europejskimi, dopóty będą możliwe takie urągające poczuciu sprawiedliwości orzeczenia różnych państwowych organów.

P.S. Zapraszamy wszystkich komentatorów, których prowokujemy do zabrania głosu w formie obszerniejszej niż komentarz, do publikowania swoich przemyśleń w zakładce "INNI PISZĄ". Wystarczy za pomocą formularza kontaktowego powiadomić któregokolwiek z nas o takim zamiarze i podać swój adres mailowy. Nawiążemy kontakt i uzgodnimy sposób i warunki publikowania.

---