CO NA PRAWDĘ JEST WAŻNE?

GDAŃSK-OPOLE  -  Rok IX  -  Nr 31 (1204)

---

OBYŚ ŻYŁ W CIEKAWYCH CZASACH

     Zaiste, w „ciekawych” czasach żyjemy. Zawsze wydawało mi się, że takie czasy to raj dla blogera. Co najwyżej trochę głowa zaboli od przybytku wydarzeń – ale przynajmniej jest z czego wybierać.

     Jak zwykle życie zweryfikowało dotychczasowe spostrzeżenia i wyciągane z nich wnioski. Pomimo, że tyle się dzieje – a to „pocztyliada”, a to wirus w koronie, a to nowy „prezes” SN – trudno mi się zmobilizować i coś sensownego napisać.

     Cóż jeszcze więcej o „wyborach” mogę napisać oprócz tego co sam już napisałem i oprócz tego czym karmią nas wszystkie media? Przecież i tak ostatecznie zadecydują fanaberie kandydata na dyktatora.

     A o koronawirusie? Od czasów Stańczyka przecież wiadomo, że na chorobach znają się wszyscy i to lepiej od profesorów.

     Względnie świeżym tematem jest sytuacja w Sądzie Najwyższym. Świeżym, ale nie nowym. To co mógłbym na ten temat napisać pisałem już przy okazji zamachu na Trybunał Konstytucyjny oraz przy uchwalaniu ustawy kagańcowej.

     Włączyłem więc telewizor, poszperałem w necie by dowiedzieć się jakie newsy są dzisiaj na topie. Otóż najczęściej zadawane przez reporterów i dziennikarzy było pytanie - „Czy weźmie pan(i) udział w majowych wyborach”.

     Ja decyzję już dawno podjąłem – pisałem już o tym nie raz. Opisałem też motywy jej podjęcia, więc nie będę się powtarzał. Jednak słyszę różnego rodzaju argumenty by wziąć udział w wyborach, i dlatego zabiorę w tej sprawie głos jeszcze raz.

     Pominę motywacje wynikające z poglądów politycznych. Nie czuję się bowiem na siłach, by komuś zmieniać te poglądy. A bez ich zmiany nie ma mowy na odrzucenie argumentów. Może wię motywacja zdrowotna? Zagrożenie życia? Spróbuję.

     Przyjmijmy jako dogmat, że atakuje nas śmiertelnie niebezpieczny wirus. Przyjęcie tego założenia jest całkiem logiczne, gdyż do tej pory nie słyszałem żadnych, ale to żadnych sugestii, że światowa pandemia koronowirusa jest czymś na kształt adaptacji radiowej „Wojny Światów” Orsona Wellesa czyli faktoidem.

     W wyniku zaistnienia tego faktu zmarło już ponad 200 tys. osób. Światowa Organizacja Zdrowia, nasze ministerstwo zalecają, a nawet nakazują jak największą ostrożność. Nie wychodzenie z domu bez życiowej potrzeby, noszenie masek na ulicy a w sklepach dodatkowo rękawiczek, zachowywanie „społecznej odległości”, zawieszenie wszelkich imprez towarzyskich.

     Nie wnikając w szczegóły powyższe nakazy w świecie opanowanym przez epidemię są absolutnym minimum. I wcale nie chodzi o bezpieczeństwo osobiste, przynajmniej nie tylko. Chodzi o bezpieczeństwo całych społeczności i najważniejszej dzisiaj składowej społeczności – pracowników służby zdrowia.

     Zastanówmy się teraz co to może być ta „życiowa konieczność”. Myślę, że bez większego filozofowania każdy przyjmie, że to są: zakupy żywności, zakupy leków, wykonywanie pracy niezbędnej dla państwa i społeczeństwa. Czy taką życiową koniecznością jest udział w wyborach? Dzisiaj wydaje mi się, że nie wybranie Adriana nie przyniesie żadnych negatywnych skutków – ba, jestem przekonany, że jeżeli będą jakieś skutki to tylko pozytywne.

     Nie widzę więc powodu, by narażać swoje życie na szwank po to tylko, by p.Rezydent mógł dalej podpisywać expresowe uchwały jednego zwykłego posła. Zobaczmy jak wygląda to narażanie życia.

     Na tym wykresie kolorem czerwonym oznaczyłem dzienne przyrosty chorych (oś po lewej stronie). Optymistyczne jest to, że ta wielkość nie rośnie a nawet wykazuje opadającą tendencją. Uprzedzam jednak – ta pozytywna tendencja jest wyliczona na podstawie dotychczasowych danych. Jutro, a może po wyborach mogą wystąpić niespodziewane zachorowania, które tą tendencję zmienią radykalnie. Pocieszające jest też, prognoza zgonów (oś po prawej stronie) zaczyna zakrzywiać się ku dołowi. Trzeba wziąć pod uwagę, że zgony są pochodną zachorowań przesuniętą w czasie. Więc na większe zakrzywienie tendencji zgonów trzeba poczekać kilkanaście dni.

     Powyższy wykres przedstawiał dane na każdy dzień bieżący. Następny będzie pokazywał wydarzenie dnia dzisiejszego w odniesieniu do wczorajszego.

     Niebieskie linie przedstawiają zachorowania w danym dniu pomniejszone o wyzdrowienia w stosunku do tych samych danych z dnia poprzedniego. I chociaż w dniu 1-05 stosunek ten wynosił 1 – czyli chorych przybyło tyle samo co dnia poprzedniego – to we wszystkie poprzednie dni każdego następnego chorych przybywało więcej niż w dniu poprzedzającym. Dodatkowo tendencja wygina się ku górze. Ze stabilizacją sytuacji epidemiologicznej będziemy mogli mówić, gdy stosunek ten spadnie poniżej 1 (czyli 100%).

     Ku pokrzepieniu serc dodałem jeszcze wykres pokazujący ilu mamy ozdrowieńców na jeden zgon. Pokazuje on, że nasza służba zdrowia jeszcze żyje.

     Po analizie tych danych, drogi suwerenie nadal jesteś pewien, że nic ci nie grozi w momencie odbierania przesyłki? Że nic ci nie grozi podczas wyprawy do skrzynko-urny? Adrian powiedział, że skoro można chodzić do sklepów, to również można do urn. Tylko zastanów się suwerenie. W przypadku sklepu masz wybór – śmierć z głodu lub śmierć od wirusa. Wybór nie jest trudny.

     Gdy nie będę jadł, to na 100% umrę. Gdy wybiorę się do sklepu mam 15% szans na śmierć od wirusa.

     Gdy wezmę udział w „pocztyliadzie” mam 30% (15% przy odbiorze koperty + 15% podczas spaceru do urny) szans na śmierć od wirusa, gdy oleję tę farsę mam 0% szans na śmierć z nudów.

     Czy trzeba jeszcze coś tłumaczyć?

     Tak na marginesie tych rozważań wyjaśniło się jeszcze jedno. Często pisałem dosyć prześmiewczo o „bogo-ojczyźnianym” zadęciu pisowców. Wyrażałem sprzeciw dla nadużywania pojęcia patriotyzmu. Nie potrafiłem podzielić pisowskiego zachwytu dla „żołnierzy przeklętych”. Byłem absolutnie przeciwny gloryfikowaniu śmierci w „sprawie ojczyzny”, szczególnie głupiej i na własne życzenie.

     Teraz to oglądam trochę z innej perspektywy. Wydaje mi się, że pis przeznaczał wiele, bardzo wiele wysiłku na wychowanie narodu w takiej „wersji patriotyzmu” z myślą o sytuacjach jak dzisiaj.

     Prawdziwy patriota nie zawaha się zarazić koronawirusem dla dobra ojczyzny personifikowanej przez obecnego p.Rezydenta oraz jego naczelnika Zwykłego Posła.

     A ja dziękuję, ja wysiadam.

     

P.S. Zapraszamy wszystkich komentatorów, których prowokujemy do zabrania głosu w formie obszerniejszej niż komentarz, do publikowania swoich przemyśleń w zakładce "INNI PISZĄ". Wystarczy za pomocą formularza kontaktowego powiadomić któregokolwiek z nas o takim zamiarze i podać swój adres mailowy. Nawiążemy kontakt i uzgodnimy sposób i warunki publikowania.

---