Okiem emeryta (40)

---

Odcinek 40 – czyli zrobiłem się w Kukiza.

    Czytelnicy tego bloga wiedzą, że jestem zwolennikiem jednomandatowych okręgów wyborczych (JOW). Wiem, że na tym blogu bywają również przeciwnicy JOW-ów. Więc nie zamierzam felietonu tego poświęcać na dyskusję na „zadami i waletami” tego systemu. Napomknę tylko, że jak zwykle diabeł tkwi w szczegółach.

    A więc (wiem, że nie należy w ten sposób zaczynać zdania) będąc zwolennikiem JOW-ów usłyszałem o inicjatywie Pawła Kukiza pt. „Zmieleni”. Odszukałem to-to na facebooku i zacząłem się wgłębiać. Podobało mi się zaangażowanie Kukiza. Podobały mi się materiały przez niego zaprezentowane, a przybliżające większość zagadnień związanych z tym systemem wyborczym.

    Zacząłem studiować te materiały. Po dokonaniu kilku poprawek koniecznych ze względu na polska specyfikę wyłaniał się obraz systemu, który mógłby spełnić wszystkie oczekiwania zwolenników i uspokoić przeciwników. Poparłem więc Kukiza i jego inicjatywę.

    I oto okazało się, że zostałem zrobiony w „kukiza”! A własciwie w „dudokiza”.

    Nie przekonują mnie żadne tłumaczenia, że dla osiągnięcia celu, trzeba iść na kompromis, szukać sojuszników gdzie się da. To jest prawda, ale tylko wtedy, gdy ruch „Zmieleni” w swojej działalności zacznie rozmowy np. z ruchem „Oburzeni”. Jednak angażowanie się „Zmielonych w działania „Oburzonych” to nie jest kompromis.

    Co bowiem łączy te dwie inicjatywy? „Zmieleni” chcą JOW-ów, a „Oburzeni” referendów. To są dwa przeciwstawne sobie systemy, więc nie mogą być płaszczyzną kompromisu! Po imprezie w Stoczni Gdańskiej taka płaszczyzna się zarysowała. Okazała się nią pokusa, a właściwie „musik” obalenia Tuska.

    I tu się zjeżyłem. Nie w obronie Tuska lecz w obronie idei. Otóż JOW-y miały według mnie usprawnić demokrację. Dać obywatelom poczucie większego udziału w kierowaniu państwem. „Obalanie” demokratycznych władz jednak temu celowi nie służy.

    Obaj frontmeni, Duda i Kukiz, w bezczelny sposób nadużywają swoich wpływów i zaufania jakim cieszyli się w określonych kręgach społecznych.

    Duda przecież ma wiele do zrobienia jako działacz związkowy. Mami on związkowców składających się na jego pensję mirażami. Że wystarczy obalić Tuska, a Polska stanie się krainą „mlekiem miodem….”. A przecież pracownicze problemy nie znikną. Nadal będą pracodawcy nie wypłacający w całości i w terminie wynagrodzenia, przelewający z opóźnieniem, lub wcale składki na ZUS. Nadal zdarzać się będzie mobbing i inne patologie.

    A przecież po to ludzie zapisują się do związków, by one za nich i w ich imieniu upominały się u pracodawców o prawa pracownicze. Jak trzeba – to właśnie związki powinny dochodzić tych praw w sądach pracy czy powszechnych. Wyprowadzanie ludzi na ulicę jest jednak zadaniem o wiele łatwiejszym i o wiele bardziej spektakularnym. A że może doprowadzić do upadłości zakład pracy i pozbawić strajkujących marnego, ale zawsze, źródła utrzymania – co to Dudę obchodzi. On chce błyszczeć na politycznych „salonach”, obalać trony, rozdawać władzę.

    Kukizowi chyba taka rola też się spodobała. Po jego „premierze” w sprawie ACTA chyba uwierzył, że ma moc obalania tronów. Teraz w sprawie JOW-ów zaczął obiecująco. Mówił o zaletach tego systemu wyborczego. Mówił o korzyściach, jakie osiąga np. społeczeństwo brytyjskie ze stosowania tego systemu.

    Jednak spotkanie z Dudą musiało mu zaszkodzić. Zaczął coś bredzić o niekonstytucyjności wyborów do sejmu. Do tej pory myślałem, że tylko Prezydent RP został wybrany przez przypadek czy pomyłkę. Teraz słyszę, że sejm jest nielegalny. W takiej sytuacji to ja przepraszam, ale wypisuję się z tego towarzystwa.

    Poniżej link do strony na FB na której powiadamiam pana Kukiza, że wycofuję moje dla niego poparcie,
i zamieszczony tam komentarz

- Do dobrych rad pana Nowickiego dodam - nie łap zbyt wielu srok za ogon. Wystartowałeś z JOW-ami - poparłem Ciebie, panie Kukiz. Ale jak do tego dorzucasz debilne, populistyczne hasła Dudy, to wycofuję poparcie. Teraz bowiem referendum jak w Szwajcarii, a potem może liberum veto? Niniejszym oświadczam: ja, Leszek Kowalikowski wycofuję swoje poparcie dla Pawła Kukiza, pozostając jednocześnie zwolennikiem JOW-ów.

DUDOKIZ

    Tak się jakoś dziwnie złożyło, że w trakcie pisania tego felietonu otrzymałem kolejny „donos naszego korespondenta z antypodów”. Ponieważ "nasz korespondent" wyjaśnia tam Kukizowi, iż nie zna on Konstytucji RP, więc odsyłam szanownych czytelników na stronę „Inni piszą …..”.

Wielokrotnie na tym blogu poruszaliśmy problem rzetelności dziennikarskiej. Oto komentarz Andrzeja Mleczki do tego tematu.

P.S. Zapraszamy do odwiedzania naszego pokoiku z limerykami, no i naszej kuchni - czujecie te zapachy?!......Dobudowaliśmy jeszcze kolejne pokoiki: - "Felieton" niekoniecznie polityczny, "Historycznie" dla amatorów ciekawostek historycznych.

---