Przewaga Platformy (27 proc.) nad PiS (25
proc.) jest tak niewielka, że biorąc pod uwagę błąd pomiaru, można mówić
o remisie – wynika z najnowszego sondażu TNS OBOP dla „Gazety
Wyborczej”.
W ciągu tygodnia – od poprzedniego badania – PO straciła 3 pkt proc., PiS niezmiennie przyciąga co czwartego wyborcę. Aż 22 proc. wyborców jest niezdecydowanych. Można założyć, że skoro Platforma traci, a inne partie nie rosną, to wśród wahających się jest wielu rozczarowanych zwolenników partii Donalda Tuska.
- To moment, gdy otwierają się różne ścieżki. W preferencjach nie ma wstrząsów, bo i niespodzianek jest niewiele, wszyscy wszystkich znają. Kluczowe staje się zachowanie ogromnej rzeszy niezdecydowanych – mówi socjolog Jarosław Flis.
Jest wśród nich nieco więcej lewicowców niż prawicowców, są raczej mniej zamożni niż typowi wyborcy PO. Donald Tusk w poprzedniej kadencji parę razy tracił poparcie takich ludzi, ale je odzyskiwał. Ale szczęście Platformy może się skończyć – analizuje Flis.
Zwłaszcza – dodajmy – że spadkom Platformy towarzyszy kryzys ocen rządu – w badaniu CBOS rząd Tuska krytykuje aż 68 proc. ankietowanych, chwali zaledwie 24 proc.
Kryzys ziobrystów, którzy w ciągu tygodnia spadli z 4 do 1 proc., rzeczywiście jest zauważalny. I nie da się go wytłumaczyć wyłącznie nieudanym występem Zbigniewa Ziobry na sobotnim marszu w Warszawie w obronie Telewizji Trwam, gdy niezbornie i drżącym głosem odpowiadał na apel Jarosława Kaczyńskiego o jedność prawicy.
Sondaż był przeprowadzony od czwartku do niedzieli, więc większość badanych nie widziała jeszcze pojedynku PiS – Solidarna Polska w Warszawie. Kryzys ziobrystów ma głębsze źródła – wygląda na to, że PiS umie bronić swego monopolu przy prawej ścianie. Radykalizm Antoniego Macierewicza nie zostawia wiele miejsca ziobrystom, a Ziobro słabo się sprawdza w roli nadziei wyborców centrowych.
Lewica wciąż bez formy. SLD zrównał się z Ruchem Palikota (po 9 proc.), ale obie partie od pół roku drepczą w miejscu, balansując w okolicach 10-proc. poparcia.
Do Sejmu wszedłby jeszcze PSL (5 proc., wzrost o 2 pkt). Pod progiem wyborczym są poza ziobrystami Nowa Prawica (2 proc.) oraz PJN (0 proc.)
W ciągu tygodnia – od poprzedniego badania – PO straciła 3 pkt proc., PiS niezmiennie przyciąga co czwartego wyborcę. Aż 22 proc. wyborców jest niezdecydowanych. Można założyć, że skoro Platforma traci, a inne partie nie rosną, to wśród wahających się jest wielu rozczarowanych zwolenników partii Donalda Tuska.
- To moment, gdy otwierają się różne ścieżki. W preferencjach nie ma wstrząsów, bo i niespodzianek jest niewiele, wszyscy wszystkich znają. Kluczowe staje się zachowanie ogromnej rzeszy niezdecydowanych – mówi socjolog Jarosław Flis.
Jest wśród nich nieco więcej lewicowców niż prawicowców, są raczej mniej zamożni niż typowi wyborcy PO. Donald Tusk w poprzedniej kadencji parę razy tracił poparcie takich ludzi, ale je odzyskiwał. Ale szczęście Platformy może się skończyć – analizuje Flis.
Zwłaszcza – dodajmy – że spadkom Platformy towarzyszy kryzys ocen rządu – w badaniu CBOS rząd Tuska krytykuje aż 68 proc. ankietowanych, chwali zaledwie 24 proc.
Kryzys ziobrystów, którzy w ciągu tygodnia spadli z 4 do 1 proc., rzeczywiście jest zauważalny. I nie da się go wytłumaczyć wyłącznie nieudanym występem Zbigniewa Ziobry na sobotnim marszu w Warszawie w obronie Telewizji Trwam, gdy niezbornie i drżącym głosem odpowiadał na apel Jarosława Kaczyńskiego o jedność prawicy.
Sondaż był przeprowadzony od czwartku do niedzieli, więc większość badanych nie widziała jeszcze pojedynku PiS – Solidarna Polska w Warszawie. Kryzys ziobrystów ma głębsze źródła – wygląda na to, że PiS umie bronić swego monopolu przy prawej ścianie. Radykalizm Antoniego Macierewicza nie zostawia wiele miejsca ziobrystom, a Ziobro słabo się sprawdza w roli nadziei wyborców centrowych.
Lewica wciąż bez formy. SLD zrównał się z Ruchem Palikota (po 9 proc.), ale obie partie od pół roku drepczą w miejscu, balansując w okolicach 10-proc. poparcia.
Do Sejmu wszedłby jeszcze PSL (5 proc., wzrost o 2 pkt). Pod progiem wyborczym są poza ziobrystami Nowa Prawica (2 proc.) oraz PJN (0 proc.)
(Źródło: Jan Piński, Nowy Ekran)
zamieszczone na:
Nie mam zwyczaju kopać się z koniem, więc nie będę polemizował z wynikami sondaży różnych sondażowni.
OdpowiedzUsuńJednak co innego sondaże, a co innego ich wykorzystywanie do własnych celów. Teraz uwaga – nie mam nić przeciwko tym „celom”. Ja też mam własne.
Cytat z postu:
- „W ciągu tygodnia – od poprzedniego badania – PO straciła 3 pkt proc., PiS niezmiennie przyciąga co czwartego wyborcę.”
A teraz tytuł notki:
- „PiS: W pogoni za Platformą.”
Do ciekawej konkluzji można na tej podstawie dojść – może jest to sposób na zrównanie poziomu życia między Polską a Niemcami? Wystarczy GONIĆ STOJĄC W MIEJSCU !!!
To chyba o tym panu na zdjęciu?
OdpowiedzUsuń(wiersz jest autorstwa znanego komentatora podpisującego się Stanisław)
Mieszka z mamusią, ma sześćdziesiątkę
I pod jej kiecką do dzisiaj siedzi,
Ale przed ludźmi wodzem jest wielkim,
Planuje, radzi, rządzi i bredzi!
Łazi po sklepach, bredzi głupoty,
Bo nie ma synuś nic do roboty.
Wciąż zmienia twarze, dęby też sadzi
I ojczulkowi znanemu kadzi!
Prochy zażywa, kręci i miesza,
Pochodnie pali, bredzi i psioczy,
I z żadną nigdy nie był kobietą,
Bo ciągle jeszcze w majtki się moczy!
Mama mówiła : - Nie wierz nikomu
Więc on ulotki rozrzucał w domu
Okna zasłonił, zamek zasunął
I na tapczanie walczył z komuną
Jarka nie wzięli do internatu
Całą więc sławę zawdzięcza bratu
A że podobni do siebie byli
Wielu do dzisiaj ich z sobą myli
Jarek domowe przyjął zadanie
Czołgi rozstawił se na tapczanie
Sam stanął z prawej, z lewej - wiadomo
Naprzeciw Jarka stanęło ZOMO
Rozpoczął starcie wznosząc okrzyki
Mama zabrała mu żołnierzyki
Ale spokojnie, jest na to rada
Kiedyś tę walkę IPN zbada.
Jedno nieszczęście idzie przez pole
I myśli sobie: no, ja ...!
A to się w życiu mi porobiło.
A było super. A było miło.
Nic się nie stało. Na tym pojadę.
Bo mam pomysły. Więc sam dam radę.
I stworzę mity o bohaterze.
Nikt mnie nie spyta, czy sam w to wierzę.
I o męczeństwie powiem słów parę.
I powiem wszystkim, ile miał zalet.
A do wyborów sam się wystawię.
I notowania sobie poprawię.
Kontynuował ja dzieło będę.
Ani nie spocznę, ani nie siędę.
Idę po berło. Bo ja iść muszę.
Gdybym ja nie szedł, to się uduszę.
Wszystkim pokażę spłakane oczy.
Spłakanym oczom nikt nie podskoczy.
I ciemny ludek to kupi wszystko.
Będzie współczucie. I widowisko.
Zyskam uznanie. Zyskam poparcie.
I z każdej strony będę miał wsparcie.
Zrobię billboardy. Postawię wszędzie.
Naród się wzruszy. I dobrze będzie!
Pomyślności.