Okiem emeryta (26)

---

Odcinek 26 - czyli Zaduszkowo

*    Piątek, dzień w którym powinien zwyczajowo pojawić sie kolejny odcinek felietonu jest Dniem Zadusznym. Jest to czas refleksji, wspominania zmarłych. Czy to dobry czas do pisania felietonu? Który może być złośliwy, a może śmieszny - a powinien być przynajmniej dowcipny. Dlatego więc liczę na wybaczenie czytelników dwudniowego opóźnienia.

    Jestem ciekaw, czy tylko ja mam problemy z obchodzeniem tego święta? Dlaczego 1 listopada wszyscy tłumnie odwiedzają cmentarze i na grobach bliskich palą świeczki i znicze? Przecież 1.IX jet dniem Wszystkich świętych. To dzień 2.IX jest dniem Zadusznym.

    Zajrzyjmy w przeszłość. Obchody Dnia Zadusznego zapoczątkował w chrześcijaństwie w roku 998 św. Odilon, opat z Cluny, jako przeciwwagę dla pogańskich obrządków czczących zmarłych. Na dzień modłów za dusze zmarłych – stąd nazwa „Zaduszki” – wyznaczył pierwszy dzień po Wszystkich Świętych. Natomiast samo święto Wszystkich Świętych wywodzi się głównie z czci oddawanej męczennikom, którzy oddali swoje życie dla wiary w Chrystusa, a których nie wspomniano ani w martyrologiach miejscowych, ani w kanonie Mszy Świętej. Pierwotnie święto to obchodzono 13 maja. Papież Grzegorz III w 731 roku przeniósł tę uroczystość na dzień 1 listopada. Następnie papież Grzegorz IV w roku 837 rozporządził, aby odtąd 1 listopada był dniem poświęconym pamięci nie tylko męczenników, ale wszystkich świętych Kościoła katolickiego.

     Dlaczego więc groby bliskich zmarłych odwiedzamy w dzień Wszystkich Świętych, a nie w dzień Zaduszny? Myślę, że przyczyną tego zwyczaju jest fakt, iż nawet w PRL-u dzień Wszystkich Świętych był dniem wolnym od pracy. Następnego dnia już należało stawić się w pracy. A ponieważ rzadko kto ma groby bliskich w jednym miejscu, na dodatek w miejscu zamieszkania, dzień wolny od pracy, nadawał się wyśmienicie do wypełnienia tego tradycyjnego "obowiązku". 

    Mnie samemu weszło to w krew. Porządkuję groby bliskich przed 1.IX, by tego dnia złożyć na nich kwiaty i zapalić znicze. Następnego dnia w domu zastanawiam się - dlaczego właśnie tak postępuję? Przecież jako emeryt również w dzień Zaduszny mam wolne. No tak - ale spróbowałbym w dzień Wszystkich Świętych nie mieć na grobie kwiatów i zniczy. Zostałbym skazany przez wszystkich na potępienie! I nie pomogło by mi nic z tego co wyżej napisałem.

    Tak więc chociaż z delikatnym, wewnętrznym oporem, pędzę z innymi dnia 1 listopada na cmentarz(e). Tam na miejscu, wszystkie wątpliwości znikają. Genius loci sprawia, że oddaję się tylko wspomnieniom o bliskich i refleksjami nad sensem życia i śmierci. Wybaczcie jednak, że nie podzielę się nimi publicznie. 


P.S.
Zainspirowany komentarzem @ajar-a dołączam rozmowę z prof. Mikołejko.
Przemiany obyczajowości religijnej 

P.S. Zapraszamy do odwiedzania naszego pokoiku z limerykami, no i naszej kuchni - czujecie te zapachy?!......Dobudowaliśmy jeszcze kolejne pokoiki: - "Felieton" niekoniecznie polityczny, "Historycznie" dla amatorów ciekawostek historycznych.

---