Okiem emeryta (79)

---

Odcinek 79 - czyli ... słowa, które stały się mantrą.

    "Przez siedem lat, rząd nie robił nic..." - te słowa dla niektórych środowisk stały się już mantrą, powtarzaną przy każdej możliwej okazji. Nawet wtedy, gdy mówimy o wybuchu wulkanu na Filipinach.

     Czy ten powyższy akapit ma oznaczać, że będę próbował bronić rządu? Absolutnie nie. Chyba nawet uda mi się całkowicie zignorować rząd. Chodzi mi o to, że gdy w mojej chałupie zaczyna przeciekać dach i żona zaczyna mi ciosać kołki na głowie - to od tego ciosania, dach się nie uszczelni. Muszę podjąć jakieś działania.

     Wiem, że gdybym kilka lat wcześniej wymienił luźne dachówki, to nie musiałbym dzisiaj wymieniać całej połaci dachowej wraz z łatami. Mógłbym pokryć dach blachą, co pewnie byłoby tańsze. Jednak żona i sąsiedzi nie chcą się na to zgodzić. Są bardzo przywiązani do dachówek.

     Na moje tłumaczenie, że nie stać mnie na doprowadzenie dachu do poprzedniej postaci (oczywiście szczelnej i czystej) - odpowiadają, że to ich nie obchodzi. Mogłem wcześniej o tym pomyśleć.

     Pewnie, ale wcześniej nie kapało mi na głowę. Za to waliło się ogrodzenie. Każdy wyjazd samochodem narzucał pytanie - ile jeszcze razy uda mi się otworzyć i zamknąć bramę? Więc wymieniłem bramę , wymieniłem ogrodzenie.

     Po jakimś czasie nowa "niespodzianka". Przecieka dach na garażu. Dach płaski, kryty papą. Więc jak solidnie pada, to nie mam mowy o kapaniu - woda leje się ciurkiem z sufitu garażu.

     I tak dalej, i tak dalej.

     Nie są to żadne usprawiedliwienia. Moja wina polega na działaniu "akcyjnym". Nie mam żadnego długofalowego planu napraw i remontów. A nawet gdybym miał, prawdopodobnie znalazłby wiele powodów, by tego planu nie realizować dopóty, dopóki ..... czyli znowu "akcja".

     Co więc z tą mantrą? Dla mnie jest to dowód na intencje wypowiadających te słowa. Oczywiście, można mieć przekonanie o siedmiu latach straconych. Należy wtedy to przekonanie przełożyć na głosy wyborcze w najbliższych wyborach.

     Ale dla górników czujących zagrożenie utratą miejsc pracy - mantra ta nic nie da. Nawet gdy zostaną uwiedzeni "prostotą prawdy" w niej zawartej, wywołają strajk generalny i "obalą" rząd - to korzyść odniosą jedynie ci politycy, którzy wygrają przyspieszone wybory. Jednak to w najmniejszym nawet stopniu nie zmieni sytuacji górników.

     Nowi "zwycięzcy" zabiorą się do robienia porządków. Najpierw jakieś pół roku zajmie im ściganie i sądzenie wszystkich "zdrajców i zaprzańców". W tym czasie padnie połowa kopalń. Na kolejny krzyk górników będzie jedna odpowiedź:

     - "Niestety, nie wiele możemy zrobić, gdyż "obalone szkodniki" przez siedem la zdążyły dokonać takich spustoszeń, że już nic nie można poprawić. Ale nie martwcie się. Już prawie wszyscy oni siedzą. Jak jeszcze nie w więzieniu to przynajmniej w areszcie wydobywczym".

     Już widzę, jak z tego cieszą się żony górników będących na "bezrobociu"!

     Czy więc nie wolno oceniać tych 7 lat? Czy nie wolno ich krytykować? Ależ wolno. Tylko chyba pilniejszą sprawą jest załatanie tego dachu. Trzeba usiąść do rozmów z żoną i sąsiadami. Jeżeli jednak cały ich wkład w dyskusję będzie się ograniczał do rozliczeń za owe mityczne "siedem lat" - do żadnego porozumienia nie dojdzie.

     Zresztą chyba politykom wspierającym górników (nie samym górnikom), a głównie "związkom zawodowym" na porozumieniu nie zależy. Ich głównym celem jest dojście do władzy.

     A górnicy - jak zwykle, w takich wypadkach - są narzędzie, orężem frustratów politycznych.

P.S. Zapraszamy do odwiedzania naszego pokoiku z limerykami, no i naszej kuchni - czujecie te zapachy?!......Dobudowaliśmy jeszcze kolejne pokoiki: - "Felieton" niekoniecznie polityczny, "Historycznie" dla amatorów ciekawostek historycznych.

---